ARAYIŞ

Herkese Merhabalar. Uzun zamandır film yorumu yazmıyordum ama bu izlemediğim anlamına gelmiyor tabii. Çok fazla uzatmadan Arayış filmini anlatmak istiyorum. Nasıl cümle kuracağımı bilemiyorum çünkü film beni aşırı etkiledi. Basında gündeme gelen filmi zaten merak ediyordum ama açıkcası sinemaya gitmeye üşenmiştim ama şimdi iyiki de gitmişim diyorum.
  The Artist filminin yönetmeni olan Michel Hazanavicius 'ın yeni filmi Arayış ; İkinci Çeçen Savaşı'nın yaşandığı 1999 yılında geçen filmde, birbirlerine dokunan dört farklı hayatın hikayesi ela alınıyor. Küçük Hadji savaş sırasında Çeçen köyünde yaşayan bir çocuktur. Gözleri önünde anne ve babası öldürüldükten ve ablasını kaybettikten sonra Hadji de küçük kardeşini alarak köyününden kaçar. Tek başına yolda yürürken kaçan başka bir grup onu kamyonlarına alırlar ve böylece küçük çocuk kendini şehir merkezinde bulur. Carol ise Avrupa Birliği'nin Heyet Başkanı olan başarılı bir Fransız kadındır. Bölgede görevli olan Carol, küçük Hadji ile kaçtığı yerde karşılaşır.İlk başlarda anlaşamasalarda Carol onu koruma altına alır. Bu sırada Hadji'nin ablası Raissa da tüm imkanlarıyla kardeşini aramaktadır.

 Hikayenin bir diğer kahramanı olan Kolia ise 20 yaşındaki müzisyen bir Rus gencidir. Arkadaşo ile dışarıda dolaşırken Kolia  esrar taşırken yakalanıp orduya asker olarak gönderilir. Kolia burada dünyanın daha önce hiç görmediği bir yanıyla tanışacaktır.

Kazananı olmayan bir savaş , kaderine terk edilen bir ülke ve umudunu kaybetmeyen dört insan...

Öncelikle Hadji'yi her gördüğüm sahnede gözlerimin dolmaması için mücadele ettim. Çocuk o kadar başarılı bir rol ortaya komuştu ki... Carol'un onunla iletişime geçmeye çalışması onu yavaş yavaş normalleştirme aşaması. Kendinizi bir Hadji'nin yerine koyun lütfen ve düşünün. Ne yapardınız?
Bence Hadji filmin başından sonuna kadar küçük yaşına rağmen en olgun ve doğru kararları verdi. 

" Benden büyük oldukları benden daha fazla bildiklerini göstermez"

Filmde Hadji ve ailesinden daha çok etkilendiğim diğer bir karakter ise Kolia idi. Neden mi? Çünkü Kolia naif bir gençken orduda gördüğü sert ve acımasız muamele ile nasıl ölüm makinesine dönüştüğünü acıma duygusunu nasıl kaybettiğini ve en önemlisi artık kendisi olmadığını acı bir şekilde izliyoruz. Savaşın en kötü yanı insani duyguların kaybedilmesi olsa gerek.

Askerlerin o savaş ortamında , ölümle burun burunayken nasıl mantıklı ve normal davranması beklenir ki? Psikoloji denen bir varlığın onlarda düzgün olduğunu düşünmüyorum. Ne demek istediğimi filmi izleyince anlayacaksınız. Çünkü Kolia yavaş yavaş katile dönüşen bir kurbandır.

Filmde baskına uğrayan çeçen köyünde bir eve konuk oluyoruz. O sırada savaşın ortasında kalan ailenin sıcak espirileri kadınların camların kırılmasını düşünmeleri vs.. O sıcak ortam çok hoştu. Filmde diğer kırılma noktam Kolia olduğunu söylemiştim. Tekrar söylüyorum filmin en etkileyici sahnesi bir Hadji'nin konuşması iki Kolia'nin insanlığını kaybetmesi üçüncü ise yönetmenin savaşın ortasında yaşam savaşı veren insanların varlığını bile bile eğlencelerini planlayan umrusamaz insanlara iyi bir ders verdiği o sahne.

Ufak bir bilgi vermek istiyorum. Yönetmen Hazanavicius, senaryoyu yazarken İkinci Dünya Savaşı’nda mülteci olan anne-babasının çektiklerinden de esinlenmiş.

Neden bilmiyorum ama film Cannes sonrası yorumcular tarafından ağır eleştirilere maruz kalmış. Açıkcası bir kaç yorum okudum ve bana çok anlamsız geldi. Bilmiyorum sonuçta o kişiler benden tabiki kat be kat bilgililer bu film yorum işinde. Ama bence bazı yorumlar çok gereksiz ve acımasız. Şahsen ben Kolia'nın oyunculuğunu da Hadji'nin ki kadar beğendim <3 font="">

Kimseye aldırmayın ve bu filmi izleyin diyorum. 

Filmin diğer ve çok beğendiğim afişi ise ;

Fragman için ise tık tık