[Okuma Etkinliği] Hiçliğin Kıyısında - J. A. Redmerski

Yirmi yaşındaki Camryn, alışılmışın dışında bir yaşam tarzı düşlemektedir. Fakat başına gelen trajediler bu yaşamı kendisinden zorla çekip alınca, ilk bulduğu otobüse atlayarak varış noktasını bilmediği bir yolculuğa çıkar. Çıktığı bu kendini yeniden keşfetme yolculuğunda, kendisi gibi nereye gideceğini bilmeyen, Andrew Parrish adında biriyle tanışır. Fakat Andrew'un da bazı karanlık sırları vardır…

Andrew yolculukları esnasında Camryn'e kimseye bağlı kalmadan, içinden geldiği gibi yaşama, en derin ve kuytu arzularına teslim olma sanatını öğretir. Ancak Andrew'un ondan gizlediği sır yolun sonunda kendisini beklemektedir. Bu sır ikiliyi bir araya getirebilecek midir, yoksa onları sonsuza dek birbirlerinden ayrılmaya mı mahkûm edecektir?

Kitabın adı: Hiçliğin Kıyısında

Yazar: J. A. Redmerski

Seri: Hiçliğin Kıyısında, #1

Sayfa sayısı: 472

Yayın evi: Ephesus Yayınları

İki Kızın Kitaplığı ve Kitapların Senfonisi ile anlaştık ve güzel bir etkinlik yapalım dedik. Sonra düşündük ve kitabımızın Hiçliğin Kıyısında olmasına karar verip okumaya başladık. Bu etkinlik biraz benim yüzümden geç kaldı. Kızlar kusura bakmayın lütfen... ( yorumlarını okumak için tıklamanız yeterli :) )

Camryn anne-babasının boşanmasının ardından sevgilisini bir trafik kazasında kaybeder. Abisininde bir gün sarhoş olup adam öldürüp hapishaneye düşmesiyle hayatı iyice yerle bir olur. Camryn artık eskisi gibi değildir. Annesinin istediklerini yapan , ağlamayı ve gülmeyi unutan hasta birine dönüşmüştür. Bunların üstüne en yakın arkadaşıda Camryn'i Brütüs misali arkadan bıçaklayınca Camryn çareyi uzaklaşmakta bulur. Bir otobüse atlar ve yola çıkar. 

Camryn'in arka koltuğunda seyehat eden biri daha vardır Andrew.. Andrew babasının son zamanları olduğunu bilmektedir ve onun yanına hastaneye gitmek için otobüse atlar. Peki neden uçak değil diye soracak olursanız bunu anlatacak kişinin Andrew olmasını istiyorum. Çünkü o çok güzel ve duygusal bir şekilde bunu açıklıyor.

Camryn ve Andrew'in yolları böylelikle kesişir ve eğlenceli bir yolculuğa başlarlar...

Size şunu söylemeliyim ki uzun zamandır böyle eğlenmemiştim kitap okurken. Çünkü Andrew gerçekten hepinizin isteyeceği bir karakter. Çok zeki , Aşırı eğlenceli , duygusal , DÖVMELİ ( ki ben dövme manyağı birisiyim).. Andrew ile tanışanlar kolay kolay etkisinden çıkamayabilir bunu baştan söylemeliyim...

Okulum şehir dışında olduğu için sürekli yolculuk halindeyim ama bana neden böyle biri denk gelmiyor anlamıyorum. Bir Camryn kadar olamadım sanırım :D .. Neyse yoruma devam ediyorum...

Ben açıkcası bu yazarın Kiling Sarai kitabını aşırı merak ediyordum. Umarım yayınevi yazarımızın diğer kitaplarınıda yayımlar. Çünkü kalemi o kadar güzel ki... Favori kitaplarım arasında yerini aldı Hiçliğin Kıyısında. Bir kitap adıyla ve kapağıyla bu kadar uyumlu olur. Kapağına zaten bayılıyordum orjinal kullandıkları için yayınevine de teşekkürlerimi iletiyorum. 

Yazarın bize son sayfalarda yaşatacağı adrenalin dolu dakikalara hazır olun. Çünkü ben kalp krizi geçireceğimi sandım. Tanrım o nasıl bir mektuptu...Öldüm öldüm dirildim. Işığı gördüm sansım. Zaten o kadar etkilendim ki İki Kızın Kitaplığı'nı gecenin bir vakti taciz edip yazara olan kinimi kustum. Yoksa uyuyamazdım. Kaldıramazdım sonra farkettim ki o da benim gibi aynı durumda beraber yazara saydırdık sövdük söylendik.

Uzun lafın kısası HİÇLİĞİN KIYISINDA'yı bir an önce edinip okumalısınız. Çok ciddiyim. Andrew ile tanışın ve erkek arkadaşı olanlar için söylüyorum bu kitabı onlara okutun. Belki bir kaç tüyo kaparlar :D

     

"Yılan!" Bir eliyle işaret ediyordu, diğerini ise ağzına kapatmıştı. "Andrew! Şurada! Öldürsene!" 

Battaniyenin kenarında kayan siyah bir şey görünce ayağa fırladım. Aradaki mesafeyi korumak için geriye sıçradım, sonra yılanı ayağımla ezmek için ezmek için öne atılacak oldum. 

"Hayır-hayır-hayır!" diye bağırdı Camryn, ellerini sallayıp duruyordu. "Öldürme!" 

Gözlerimi kırpıştırarak ona baktım, kafam karışmıştı. "Öldür dedin ya." 

"Yani gerçekten öldür demek istemedim." Hala korkuyor, bedeninin geri kalanını yılandan korumak ister gibi sırtını kamburlaştırıyordu. Bu çok eğlenceli bir manzaraydı.  

Ellerimi kaldırdım. "Ne yani? Yılanı öldürmüş gibi mi yapayım?"  

***

" Bir an durdum ve tanışmasaydık nerede olacağımızı düşündüm.  Ama böyle düşünceler miğdemin kasılmasına neden olduğu için bu kadarı bile fazla gelmişti. Onu tanımamak nasıl olurdu hayal edemiyordum. Hayal etmekte  istemiyordum zaten. " 

***

"Andrew Parrish bana neler yapıyordu böyle?

Her ne yapıyorsa durmasını istediğimi hiç sanmıyordum."

***

"Kızlarda neyi seksi bulurum biliyor musun?" 

"Hım , bilmem. Buruşuk kıyafetli kızları mı?"

"Sabah kalkıp üzerine bir şey geçiriveren kızları,"